Week 1, week 2 en week 3

Beste mensen,

Al dat gereis zit er nu dan toch echt op. Voorlopig dan. We hebben meer kilometers gemaakt dan ooit tevoren, weer opnieuw de meest bijzondere dingen mee gemaakt maar er bovenal een schitterende ervaring aan over gehouden wat ik graag met jullie deel. Wederom probeer ik de hoogtepunten er uit te filteren om te voorkomen dat het te lang gaat worden. Voor ons gevoel hebben we heel China nu zo’n beetje gezien maar dat heb ik toch echt mis als ik weer even op Google Maps zit te kijken en op Wikipedia waarneem dat er 63 steden zijn boven de één miljoen inwoners. Wel hebben we nu denk ik één van de meest bijzondere/mooiste dingen gezien van China. Daar hopen we dan maar op.

De reis begon 2 februari en ondanks dat we Shanghai eigenlijk amper kende na ruim 4 dagen ‘moesten’ we alweer vertrekken met de trein naar het noorden van China. We hadden eerder al tickets geboekt voor de treinreis naar Beijing. Met de hoge snelheidslijn verplaatsen wij ons in vijf uur naar de stad Beijing wat ruim duizend kilometer verderop ligt. We boekten een treinreis omdat ons dit schitterend leek en we ook van de natuur konden profiteren. Jammer genoeg bleek het zo mistig dat we hier sowieso weinig van konden zien. En wat we konden zien was eigenlijk vooral armoede. Niet erg leuk dus maar wel indrukwekkend. Voor het eerst werden we geconfronteerd met het leven buiten de stad in China wat zoals al veel gezegd werd niet heel erg comfortabel is. In Beijing blijven we 5 dagen. Het is hier trouwens wel waanzinnig koud, maar ja wie zei dat we het hier makkelijk hadden? Slapen doen we in een hotel waar we één kamer hadden geboekt met twee aparte bedden. Er blijkt echter alleen een kamer te zijn met één tweepersoonsbed. We kregen de optie om voor 100 yuan (12,50 euro) voor 5 nachten een tweepersoons kamer bij te boeken. We vonden het vrij prijzig maar hebben het aanbod toch maar aangenomen. Ja, het lijkt haast of slapen hier in een hotel goedkoper is dan onder een brug. Die avond dat we aankomen bestellen we een avondmaal waar alleen ‘locals’ komen en dat konden we ook merken omdat ze zelfs geen ‘yes’ en ‘no’ konden verstaan. Ik pakte mijn telefoon er bij om ze te laten weten dat we nogal hongeeeeeeeeer hadden. Via google translate liet ik ze de volgende magische zin in het chinees zien: ‘Wij willen graag een gerecht met rijst of noedels met vlees’. Dat de aanhouder wint bleek ook dit maal weer te kloppen. We kregen een heerlijke maaltijd en het was best wel aan de ruime kant, zelfs voor ons. Ze waren ook erg vriendelijk daar en deden alles om ons op het gemak te stellen.

De volgende dag zijn we eerst naar allerlei paleizen en parken gegaan, waarvan ‘De verboden stad’ toch wel de meest indrukwekkende (en bekendste waarschijnlijk) was. Ontzettend groot en uitgestrekt was het allemaal en de eerste keer dat wij met dit soort Chinese historie te maken krijgen. De gebouwen (paleizen) zijn erg gedetailleerd en maken veel indruk. Zeker de eerste keer want hoe langer we in China zijn hoe meer paleizen we tegen komen. Er blijken er ontzettend veel te zijn. Ook de meest opmerkelijke ontdekking tot zo ver blijkt helemaal niet opmerkelijk. Waar we dachten dat het rochelen hier door menig man en vrouw erg apart was zien we nu dat kinderen poepen en plassen op straat alsof er een hond uitgelaten moet worden. Soms hebben de ouders de kinderen gewoon vast terwijl ze lekker hun ding doen. Gewoon een paar keer op een neer schudden en we kunnen er weer een paar uur tegen aan.

Iets wat we een stuk liever zagen was de Chinese muur waar we per bus naar toe gingen. De busreis van ongeveer 100 kilometer kost ons 12 yuan (1,5 euro.. ja het blijft leuk om te vertellen hoe goedkoop sommige dingen hier zijn) en zo’n bus ging er ongeveer elke 5 minuten. Dit geeft hopelijk een beetje aan hoe populair dit is. Wij bezoeken de Chinese muur in het plaatsje Badaling. Ik wil er eigenlijk heel kort over zijn en vooral de foto’s laten spreken. Maar wat is het toch verschrikkelijk indrukwekkend. Dit zullen we niet snel meer vergeten en behoort terecht tot één van de wereldwonderen. De dag erna was een dag waarbij we vooral gebouwen gingen bezoeken. Het bekende gebouw van ‘Rem Koolhaas’ en de Olympische gebouwen zoals het vogelnest zagen we al op televisie enkele jaren terug, maar de grootte en omvang zien we nu in levende lijve. De gebouwen waren echt prachtig en machtig groot zoals ik nog niet eerder gezien had.

De andere dagen hier in Beijing hadden we nog gevuld met het winterpaleis, zomerpaleis, de dierentuin en nog wat andere interessante attracties. De omstandigheden in die dierentuin waren trouwens barslecht. Na deze vijf dagen hier in Beijing word het tijd om afscheid te nemen en het vliegtuig naar Chengdu te nemen op 7 februari. Een minder populaire plek voor buitenlandse toeristen en dat blijkt wanneer we inzien dat het Engels hier nog minder is dan het voorheen in Beijing en Shanghai al was. Kan het nog slechter met Engels vragen jullie je dan verbaasd af? Ja mensen, dat kan zeker! We hadden op het vliegveld gelukkig iemand gesproken die wel Engels kon (ook op een internationaal vliegveld is dat nog niet zo vanzelfsprekend) en zij heeft voor ons het adres opgeschreven van het Hostel waar we slapen. Onderweg hebben we dit briefje bij diverse mensen voorgehouden om zo langzaamaan ons slaapadres te kunnen bereiken. We bleken er al een paar keer voorbij te zijn gelopen, want de ingang was onopvallend. Het hostel was echt in backpackersstijl, een beetje alternatief en de kamer die we kregen zag er erg schoon uit waardoor we ons snel op het gemak wisten te voelen. Bovendien konden ze hier ontzettend goed Engels. Slapen kost hier 5 euro per persoon per nacht dus ja mensen: We hebben het inderdaad weer goed voor elkaar. In Chengdu hebben we drie volle dagen en hebben hier van alles bezocht, maar de hoogte punten waren toch wel: het grootste boeddha beeld ter wereld, het grootste gebouw ter wereld (Global Center) en het panda park. Het boeddha beeld was 71 meter hoog en lag iets verderop in het plaatsje ‘Leshan’ wat we per bus konden bereiken. Bij het grootste gebouw ter wereld zijn we op bezoek geweest en hebben we zelfs gezwommen in een zwembad daar binnen. Het is beter om daar niet meer aan terug te denken want dan krijg ik al weer direct de rillingen er van. Wat was het daar ontzettend koud. Het personeel liep daar ook in jassen terwijl jij daar heel vrolijk in alleen een zwembroekje loopt te galopperen. En dan het panda park nog in Chengdu. Er blijken nog maar een kleine 2000 panda’s te leven wereldwijd en alleen in een klein gebied in Azië (waar we nu dus zijn). Dat maakt het extra bijzonder, want dat wisten we van tevoren niet. Wat een prachtige beesten en wat zijn ze donders lui. Ik heb ze alleen maar bamboe weg zien kauwen terwijl ze op hun luie gat zaten. Ze lijken nog niet zo goed ingeburgerd dus want het Chinese volk werkt wel goed door. Ook voor wat betreft eten kennen ze hier in Chengdu iets wat typerend is voor de stad, namelijk ‘Hot Pot’. En die pot was ook goed heet in elk opzicht. Die zat vol met pepers en je had dan ook wel een garantie om van de tafel weg te fikken.

Na drie dagen in Chengdu waren we genoodzaakt ook het tweede hoofdstuk van onze reis af te sluiten en namen 11 februari de vlucht naar ‘Guilin’. Na veel cultuur en grote steden te hebben gezien verwachten we in Guilin de mooiste gebieden te zien van China en Azië met het zogenaamde karstgebergte. Net als met de vorige vlucht naar Chengdu kregen we ook dit keer weer gewoon uitgebreid een maaltijd voorgeschoteld en gratis drinken. Alweer dik voor elkaar dus. Guilin heeft trouwens zo’n 600.000 inwoners en is daarmee voor China begrippen meer een dorp. Dus eigenlijk zou Amsterdam hier ook gewoon een gezellig boer’ndurpske zijn. In Guilin kwamen we het begin van de avond aan en toen we ook nog een bus naar de stad moesten nemen was het alweer gauw wat later op de avond. Ook dit keer vinden we ons Hostel weer sneller dan verwacht. Dat is afgelopen keren toch allemaal wat makkelijker gegaan dan gedacht en we voelen ons dan stiekem ook wel een beetje helden. Het hostel heet ‘Riverside Hostel’ en wat een joekel van een kamer stond daar voor ons te wachten. Opnieuw wil ik jullie de kosten niet onthouden, namelijk omgerekend zo’n 6 euro per persoon per nacht. Er stonden twee tweepersoons bedden en de ruimte was een stuk groter dan we van een gemiddelde twee persoonskamer verwachten.

De volgende dag hebben we het centrum bezocht en de ‘Reed Fleet Cave’. Dat laatste zijn grotten ergens in het gebergte wat buiten het centrum. We hadden alle moed bij elkaar geraapt om weer eens met de taxi te gaan. Hier waren we alles behalve opgelicht zowel heen als terug. Een ritje van 10 kilometer kost hier ongeveer 25 yuan (3 euro) in totaal. Goed te doen dus. We werden even later wel weer goed voor de gek gehouden door voor 60 yuan een trein te nemen naar de grot. Die trein zag er serieus heel supersonisch uit en zou zogenaamd echt wel nodig zijn. Maar ik lieg er niet over als ik zeg dat snelwandelen een snellere (en comfortabelere) manier van vervoeren was. Bovendien was het maar 10 minuten lopen, maar ach het ging gelukkig maar om een klein bedrag deze keer. Het gebied net buiten de stad was trouwens schitterend mooi en het werd nog mooier toen we de volgende dag naar “Yangshuo” gingen. Daar hebben we eigenlijk ook de leukste tijd gehad van het hoofdstuk “Guilin”. We zijn daar mee geweest met een Chinees op een bootje voor 100 yuan per persoon. Anderhalf uur lang gingen we varen op een vlot van bamboe met een grasmaaiermotor achterop. De ervaring was geniaal en het uitzicht geweldig. Die avond hadden we nog een Amerikaanse en een Chinese ontmoet waar we de volgende dag nog mee zijn opgetrokken en een fietstocht gemaakt hadden door het landschap en zelfs het boerenland waar we de mensen echt pal voor ons aan het werk zagen. We zijn met de fiets ook echt vlak langs de dorpen gekomen waar er toch wel armoede heerst. De mensen daar waren erg vriendelijk waardoor we er wel extra respect voor kregen. ’s Avonds hebben we een avondje goed doorgehaald met het woord ‘goed’ nog eens extra onderstreept. Van tevoren hadden we daarom ook voor een tweede nacht een Hotel bijgeboekt (en dus twee nachten in Guilin waren voor Jan met de korte achternaam geboekt).

Die volgende ochtend was iets minder prachtig als dat de omgeving was. Ja voor de duidelijk, wij waren een goede partij brak! wij wisten niet helemaal meer hoe we thuis waren gekomen. Om 12 uur werden we wakker gebeld door de receptie omdat we moesten uitchecken. We durven het bijna niet te zeggen maar we hebben voor 60 yuan tot 18u00 bijgeboekt zodat we nog even verder konden maffen. Om 5 uur in de middag gingen we weer met de bus terug naar Guilin om ons voor te bereiden op de laatste dingen voor dat we weer terug vliegen naar Shanghai. De volgende dag kunnen we zelfs ook nog even uitslapen en die dag blijkt wat anders te lopen dan verwacht. Het vliegtuig zou eigenlijk vertrekken om 14u30 maar al snel zagen we in dat we vertraging hadden. Er werd vermeld dat er technisch onderhoud plaats vond maar uiteindelijk werd vermeld dat de vlucht verschoven werd naar 19u00 en we tijdelijk in een hotel konden verblijven. Dat aanbod hadden we maar aangenomen. Maar erg praktisch was dat niet. Na een uur daar te verblijven konden we weer terugkeren en zo vlogen we uiteindelijk pas rond 20u00 / 20u30 richting Shanghai.

En dan begint iets daarna eindelijk onze stage. Een vrij apart begin omdat het allemaal net even wat anders gaat dan we verwachten. Bijvoorbeeld dat al onze collega’s met de jas aan op het werk zitten is een vrij aparte ervaring. Maar het ontwerpbureau is verder wel fantastisch en ik denk een bedrijf waar we ons goed kunnen gaan ontwikkelen als we het baseren op de ingrediënten van het bedrijf. De eerste twee weken zitten er hier al weer op en ik zal er nog op terug komen hoe dat allemaal gaat!

Ondertussen zitten we in het nieuwe appartement en dat bevalt ons nogal. Foto’s kunnen jullie allemaal vinden op Facebook gezien de opslagruimte op dit blog te klein is. Nou, dat was um dan alweer.

Hanki panki toedeledokie en tot de volgende keer maar weer!